Me ouders + Ilona en Fleur aangekomen in Kenia

Maandag was het eindelijk tijd om mijn ouders, Ilona en Fleur op te halen vanuit Nairobi..
Om half 8 'sochtends zou ik vertrekken met Winnie en Jackson vanuit Nyeri, maar aangezien we in Kenia zitten
gaat natuurlijk alles een half uur later.. Dus om half 8 ging Jackson nog even de auto schoonmaken.
Om 8 uur zijn we vertrokken richting Nairobi, na een lange rit van 3 uur kwamen we aan in het hotel van me ouders..
Toch wel weer erg fijn om ze dan te zien! Ze zagen er toch allemaal erg blij uit, denk dat het ze hier wel bevalt!
Maarja, had ook niet anders verwacht aangezien het hier ook zo fantasties is!
Richting Nyeri keken ze hun ogen uit, voor mij is het rijden hier toch alweer normaal.. Getting used to it
maar me Moeder en Ilona moesten toch steeds wel erg lachen om al die bumpy roads!
Echt sommige wegen hier zijn zo verschrikkelijk slecht! Ga je zig zag over de weg de kuilen en hobbels ontwijken.
Het was echt weer even lachen gieren brullen in het busje met elkaar, dat heb ik wel gemist.
Terug in het weeshuis waren de kids al op bed even '2 uur' rusten. Ze hadden wel snel door dat ik terug was.. Met de nieuwe
Mzungu's. Dus we zagen al nieuwsgierige koppies hier.
We hebben even rondje door het weeshuis gelopen en omgeving, de familie van Jackson waren allemaal erg blij dat ze er
eindelijk waren.. Mijn ouders en natuurlijk ook Ilona en Fleur. Zeker dat er een meisje van 11jaar mee is, is erg bijzonder voor
ze hier.
We gingen bij opa en oma gezellig een kopje thee drinken en hebben daar ruim een uur gezeten.
Toen we terug kwamen gingen we lunchen ( dat was pas om half 4). Om 4 uur werden de kids wakker en kwamen uit bed gerend.
Ze vlogen allemaal gelijk naar mam,pap, Ilona en Fleur toe. Allemaal wilden ze opgetilt worden en knuffelen!
De een na de ander op de nek van me vader.. En allemaal vechten om de schoot van Ilona of me moeder.
Fleur liep gelijk de hele tijd rond met Lucy (mijn kleine vriendinnetje).
We hebben lekker even met de kinderen gespeeld.
Later zijn Ilona, me moeder en ik naar Town gegaan met Jackson, Fleur en me vader bleven achter in Upendo met de kids.
In town gingen we modems kopen voor de laptops die me ouders hadden mee gebracht voor hier. 1 voor Winnie en 1 voor de huismoeders
van Upendo. Dit is mede dankzij Don Bons en Linda Bos mogelijk gemaakt. Wij, maar vooral Winnie en de huismoeders hier in
Upendo zijn ze heel erg dankbaar!
We hebben de modems gekocht en wat airtime erop gezet zodat ze voorlopig eventjes internet hebben. Nu hopen dat als
er nieuwe vrijwilligers komen ze misschien wat geld sponsoren zodat ze weer nieuw internet kunnen kopen.
In town kwamen we nadat we alles geregeld hadden voor de modems een jongetje van de straat tegen die vroeg of wij misschien
een brood voor hem wilde kopen. Ik zei dat we dit gingen doen voor hem, dus als hij naar de supermarkt zou komen dan zou hij
het krijgen als we klaar waren met de boodschappen. Nou dit deed hij, hij rende gelijk naar de supermarkt toe.
In de supermarkt hebben we wat spullen gekocht en natuurlijk brood. We hadden 4 stuks gekocht ook voor ons zelf voor het
ontbijt. Eenmaal buiten stonden er inene 2 jongetjes! Dus hadden we aan allebij een brood gegeven. Wij stapte in het busje en waren
klaar om weg te gaan rijden.. Op dit moment kwamen er inene een stuk of 10 kinderen aangerend die allemaal aan de
drugs zitten (voornamelijk Lijm). Ze wilde allemaal eten en trokken aan mijn arm ( dit kon omdat mijn raampje open stond)
Toen wij wegreden en al een stukje verder waren hing er inene een kind aan het busje. Hij moest echt van het busje afgeslagen
worden door een jongen die we kennen die met ons mee reed.
Echt gevaarlijk en heel spannend was dit om dat zo mee te maken! Ik heb nog niet hier meegemaakt dat er zoveel kinderen
inene allemaal kwamen aangerend.
Heftig ritje door Town dus zo als begin voor me moeder en Ilona.
Terug in het weeshuis nog even met de kinderen gespeeld en toen lekker wezen eten.
'savonds om 8 uur gingen alle kleintjes weer naar bed, allemaal weer een hug,kiss and highfive. Nu hadden ze geluk er waren
5 mensen die dat kwamen geven! Lucky kids! :)
Erna hebben we 3 koffers tevoorschijngehaald en geleegd. Echt super veel spullen waren mee hier naar toe! Echt niet normaal!
De grote meiden keken hun ogen uit met alles wat er uit de koffers kwam.. Ze hadden dankzij hulp van vrienden en bekenden
veel spullen voor de mensen hier. Paracetamol , kleding, speelgoed en ga maar door! We hebben het meeste aan Rebecca gegeven
zodat zij weet wat waar naar toe moet, maar de kleding voor de grote meiden ( bh's, ondergoed enz ) werd door de meiden zelf uitgezocht.

Dinsdag zijn we op bezoek geweest bij 2 verschillende scholen. 1 daarvan was de school van de kinderen van Upendo.
We werden rond geleid door de directeur van de school. Gelukkig vonden mijn ouders dat ik hem van te voren goed had omschreven :
Slijmerig, vertellend waarvoor ze eigenlijk allemaal nog geld voor nodig hebben en op zo'n manier praten dat je eigenlijk
wat wilt doneren, maar aangezien hij het er zo dik op legd dat hij het bijna letterlijk vraagt aan je om geld te geven.
Het houd je dan gewoon tegen om het te geven..
Maar oke, we hadden wel wat eten mee voor ze hier dus hij was weer blij!
Nadat we daar zijn geweest zijn we in Town wat gaan eten. Even lekker gesmuld van patat en Samosa.
Daarna zijn we richting de evenaar gegaan. voor mij was het de 2de keer om er te komen, maar toch is het bijzonder om er te zijn.
We gingen natuurlijk ook weer even 'shoppen' daar en dat hebben we! Ilona en ik hebben allebij een grote houten olifant gekocht,
we vonden hem prachtig!
Verder nog wat andere cadeautjes gekocht en de mensen waren weer blij met ons, allemaal zoveel geshopt! :)
Ook gezien hoe de beeldjes hier gemaakt worden van hout. Erg bijzonder om dat te zien.

Woensdag was weer een lange maar intressante dag.
We zijn 'sochtends met 3 kinderen van Upendo naar de rechtzaal geweest. Lucy, Edwin en Kevin. Het was een lange zit ( bijna 3 uur geloof ik)
Maar toch wel intressant en raar om het weer mee te maken. Er worden dingen besloot gewoon op de woorden van ouders. Zonder enig
Bewijs of iets word er iets besloten over het verdere leven van een kind... Bij de rechtzaak werd besloten dat Lucy mee met haar tante
kon gaan naar haar huis. Dus mijn lieve vriendinnetje ging plots weg... Ik heb haar even een hele dikke knuffel gegeven en nog een laatste
foto met haar genomen. Ik moest toch ook wel een traantje laten, daar ging me vriendinnetje.. Gelukkig heeft Rebecca haar nummer en zei Jackson
dat als ik terug in Kenia ben , we samen bij haar op visite kunnen gaan.. Dus dat vond ik wel weer erg fijn om te horen!
Daarna zijn we terug naar Upendo gegaan. Lekker even lunchen.
Erna opweg met onze koffer vol naar het Ziekenhuis, daar alle babykleertjes die we nog over hadden gebracht. het was weer erg heftig
om dat allemaal te zien.. Al die kleine babytjes die te vroeg geboren zijn, babytjes die achter gelaten zijn door de moeder.. Hartverscheurend..
Voor Ilona hebben we ook nog wat leuks erna gedaan, de plaatselijke Villa Arena bezocht.. Een meubelmaker die langs de weg stond.
Leuk om de verschillen een keer te zien.
's avonds hebben we na de soap ( om 9 uur ) even laten zien wat ze moeten doen met het vouwbladeren, stempels, nagellak enz enz enz.
Ja me ouders, Ilona en Fleur hadden echt een hele hoop spullen mee! De meiden genoten echt van de aandacht en de nieuwe dingen.
Ze hadden zichzelf helemaal ondergeplakt met plaktattoo's en waren er super blij mee!

Donderdag was het een regenachtige dag..Dus dat was wel jammer.. Maar toch vanalles gedaan.
Schoenen aan en de blubber in. We hebben hier in de tuin de koffieplanten gezien, super intressant! Leuk om een keer gezien te hebben.
Jackson heeft van alles verteld en uitgelegd. Super interessant allemaal.
We hebben ook een buurjongen hier leren kennen die van die Afrikaanse Maskers maakt. Echt super goed!
Hij liet ons even goed zien hoe hij het maakt en vertelde er van alles over. Het zag er zo goed uit! We hebben meteen even
een paar gekocht. Een mooie grote Zwart gele voor in de kantine van Karate, en als je geintresseert ben kunnen we ze evt bestellen voor je.
We hebben ook een paar kleintjes gekocht, deze verkopen we in Nederland voor Stichting Fursa.
Hij was super blij dat wij vanalles kochten bij hem, heeft hij voorlopig weer wat geld!
Toch fijn als je zo'n jongen ergens mee kan helpen, het maakt voor hem namelijk echt een verschil.

'smiddags zijn we naar de waterfalls in de buurt geweest. Het was een flinke klim en wandeling.. En toen ging het ook nog eens regenen!
Dus dat was wel even balen voor ons, in de blubber de heuvel opklimmen. Maar het uitzicht was prachtig! Jackson heeft weer een hoop
verteld en wist ons weer te boeien!
Op de terug weg richting de verharde weg werd het pas echt lachen.. We zaten met ze 7en in een normale personenauto, en omdat het geregend
had moest het gewicht beter verdeeld worden in de auto, niet met ze 5en dus op de achterbank.. Nee ik moest voorin bij me vader op schoot
zitten.. Dit was dus echt even lachen gieren brullen, We zaten klem, ik stak met mijn hoofd uit de auto en stoote hem steeds
tegen de rand van de auto. Nou het was me echt een ritje! Ik was blij toen ik weer kon opstaan en wat beter kon zitten met ze 5en achterin de auto.

Erna zijn we naar de supermarkt gegaan om wat spullen voor vanavond te kopen..Want dan hebben we mijn afscheidsparty!
We gaan vanaf 7 uur dansen en afscheid nemen van de kids. Morgen ochtend vertrekken we namelijk rond 10 uur naar Thika.
Ik verheug me op vanavond, maar ik vind het ook erg jammer want ik ga mijn kids toch wel erg missen! Dat word tranen laten!

Nou, mijn volgende verhaal is als we het weekend Thika hebben gehad!
veel liefs Johan, Loura, Ilona , Fleur en Aïda