2de verhaal.. Weer een hoop gezien/gedaan!

Oke dit was balen, ik had al een heeeeeeeeeeel verslag gemaakt.. Vergeet ik het op te slaan! Dus ik moet weer opnieuw beginnen nu.

Ik begin weer bij woensdag avond..
We gingen buiten bij de huismoeders kijken en de buurvrouw die bezig waren met het avond eten bereiden. We raakte met de buurvrouw in gesprek omdat ze zwanger is.. Ze is nu 6 maanden zwanger. Ze is toevallig ook de vrouw van het broertje van Jackson. Inmiddels was ik al naar binnen gegaan en bleef Merel nog even met haar buiten praten. Wat bleek is dat ze bijna geen kleding heeft voor als de baby komt want daar hebben ze geen geld voor. Want ze zijn al aan het sparen voor het moment dat ze gaat bevallen. Dit kost haar namelijk 4000 shilling. Voor hier is dat een hoop geld. Merel vertelde de buurvrouw dat ze wel bij haar wel kleding mocht uitzoeken voor de baby. Ze was daar zo blij mee! Ze zag namelijk een hele hoop kleding wat ze leuk vond! Later kwam Merel weer bij Stefan en mij zitten en vertelde ze het verhaal. Ook vertelde ze over het geld voor de bevalling. Dit vonden we alle 3 zo aangrijpend dat we besloten hadden dat wij 4000 shilling aan haar geven zodat ze iedergeval de bevalling kan betalen in het ziekenhuis. Nu kan ze weer voor andere dingen sparen die ze nog nodig heeft voor het kindje! Ze was zo blij, ze moest helemaal huilen van blijdschap! Wij hadden alle 3 toen het gevoel, van ja hier doen we het voor. Om iemand zo blij te maken.

Donderdag ochtend zijn we naar een weeshuis geweest voor baby's van 0 t/m 3 jaar. het jongste babytje was nog maar 1 maand oud. Het weeshuis zag er erg goed uit, dit ook omdat er vanuit dit weeshuis kinderen worden geadopteerd. Er liepen een hoop huismoeders rond die voor de baby's zorgen. Wij hebben een hoop kleding en doekjes mee genomen voor in het weeshuis. Ze waren er erg blij mee!
We zijn ongeveer 3 uur in het weeshuis geweest om met de kinderen te spelen en helpen met eten geven. Vooral bij de kleine kinderen van 0 t/m 1 jaar oud was het fijn dat wij er waren.. er waren namelijk 8 kindjes en ze kregen allemaal op het zelfde moment honger! Dat werd huilen dus. Het is onbegrijpelijk dat er ouders zijn die kinderen achterlaten en ze niet willen. De kindjes hier zijn nog maar zo klein en zo lief.. Onvoorstelbaar.. Het liefst wil je ze allemaal mee nemen en vast houden.

Smiddags zijn we naar een gevangenis geweest voor vrouwen. Kinderen van 0 t/m 3 jaar mogen bij hun moeder blijven als er buiten de gevangenis niemand is die er voor ze kan zorgen. Er waren ongeveer 80 vrouwen en ongeveer 20 kinderen. Er waren ook een paar baby's van 3/4 weken oud. Zo klein en lief nog! We hadden voor de vrouwen en kinderen lolly's en koekjes mee, want daar maak je iedereen in Kenia blij mee! Overal kwamen vrouwen vandaan en glunderde toen we de lolly's gaven. Ook had ik nog wat kleding mee en dat heb ik ook uitgedeeld. We hebben ook even gepraat met een vrouw die hier zit vanwege verwaarlozing van haar kinderen. Ze heeft 4 kinderen en alle 4 zitten ze op dit moment in Upendo. We vertelde haar dat alles goed ging met de kinderen en dat ze goed eten en slapen.
Na het bezoek aan de gevangenis zijn we naar de mark geweest. Hier hebben we eten gekocht voor Upendo. Stefan en Merel hebben voornamelijk betaald omdat zij hier maar een week zijn en ze ook een hoop sponsorgeld nog overhadden. We hadden 90kg bruine bonen gehaald, 90kg groene erwten en 50kg rijst. Hier kunnen ze in het weeshuis ongeveer 1,5/2 maanden van leven..Dus het was erg welkom!

Vrijdag ochtend zijn we naar het ziekenhuis geweest. Naar de baby afdeling. We begonnen daar op een afdeling van kinderen die tevroeg geboren waren.. Er was zelfs 1 kindje die na 28 weken al geboren werd! Echt wow zo klein nog! Jeetje.. Dat was echt erg om te zien! Er lag ook een tweeling van 31 weken...Ook zo klein nog. In een kamertje ernaast lagen 3 kinderen die verlaten waren door de moeder. Dat was ook zo sneu om te zien.. Als je zo'n kleintje vast houd en ze zo lief naar je kijken.. krijg je toch pijn in je hart en buik van het idee dat ze alleen zijn nu.. En ze niet gewilt zijn...
We hebben op deze afdeling een hele hoop kleding achtergelaten zoor als er meer kinderen komen die achtergelaten worden of ouders die weinig geld en dus kleding hebben voor het kindje dan kunnen ze onze kleding mee geven.

Vrijdag zijn we in de middag lekker bij de kinderen van Upendo gebleven. Aangezien de scholen hier staken op het moment vanwege het tekort van Leraren waren alle kinderen in het weeshuis.
de grote meiden hebben Merel en mij leren wassen met de hand. Want wij probeerde het wel te doen maar we konden het natuurlijk weer niet goed! Ze hebben het ons geleerd en later vonden ze dat we het deden alsof we het altijd zo doen! weer een compliment binnen! Ik vond het wel apart dat ze vertelde dat de andere vrijwilligers altijd hun kleren met de wasmachine hier doen. Dat wij de eerste zijn die het ook met de hand doen. Terwijl ik het eigenlijk niet meer dan logies vind dat we het zo doen..
Al kan ik niet wachten tot mijn kleren weer echt lekker ruiken als ze uit de wasmachine komen. haha.

Zaterdag zijn we met Jane opstap geweest. Jane is de social worker van Stichting Amani. Stichting amani ondersteunt arme gezinnen in Nyeri.
's ochtends zijn hadden we om 10 uur bij de kerk afgesproken. Bij deze kerk is namelijk een straatkinderen project op zaterdag waar wij bij gingen kijken. Maar eerst gingen we weer eerst naar nyeri town om daar nog lolly's en koekjes te halen om te geven aan de kinderen. De kinderen waren heel blij en nieuwsgierig toen wij kwamen! Ze hadden speciaal liedjes en poëms geoefend voor ons. Er waren hier ongeveer 80 kinderen die uit de armste buurten komen ( slums enz)
We kwamen in Nyeri town ook bij een stoffenwinkel terecht want Jane wilt voor ons een cadeautje laten maken. Voor stefan een Shirt en voor Merel en mij een broek. Zodat we altijd als we dat zien aan kenia zullen denken en aan Jane. Ze is ons namelijk zo dankbaar voor wat wij allemaal doen. Maandag kunnen we het in de middag ophalen. Ik ben er erg benieuwd naar! Foto komt natuurlijk ook nog!

Smiddags zijn we voor stichting amani langs 2 gezinnen geweest..Waarvoor we eerst op de markt een voedselpakket gingen samenstellen. 1 voedselpakket kostte ongeveer 2000 shilling, dat is ongeveer 17 euro en hier kan een gezin 2 weken van leven ongeveer. En er zijn een hoop gezinnen die dit nodig hebben. Eerst gingen we bij een gezin langs waar een vader moeder en 10 kinderen wonen ( je zou deze mensen toch willen leren voorbehoedsmiddelen te gebruiken!) . De vader was aan het werk.. De moeder liep er wel rond met de kinderen.
We vroegen wat ze als avond eten gingen eten.. Ze vertelde dat ze al hadden geluncht en ze geen avond eten bereid had. Oftewel. Ze gaan allemaal zonder avond eten naar bed.. Het erge is, het was niet het geval dat er geen eten was..Want dat was er wel degelijk! Ze was gewoon te lui geweest en heeft niks voorbereid! Want de week ervoor hadden ze haar nog bruine bonen gebracht..Hier had ze alleen nog niks mee gedaan. Dus we gaven de kinderen extra koekjes en lolly's hadden ze toch nog iets te eten! Nadat we daar geweest waren voor een uur gingen we naar het 2de gezin. Dit lag ergens afgelegen.
Hier wonen ze met ze 5en. Opa en oma, Vader en moeder en zoontje. Het kindje was ongeveer 1,5 jaar. De oma is ziek, ze heeft een catheter en ze zit in een rolstoel omdat ze niet meer lopen kan. Opa werkt ook nog een beetje, hij is in iedergeval nog bezig..Hij maakt touwen en verkoopt deze dan weer. Zo verdienen ze toch weer wat extra's.
Stichting amani heeft het gezin geholpen door ze een geit te geven en een watertank. Dat als het regent het water in de tank word opgevangen. En ze van de geit het melk kunnen gebruiken. Ook hebben ze een moestuintje. Maar omdat de vader van het gezin ziek is, kan hij niet goed meer werken en verbouwen ze nog maar net genoeg eten voor het gezin. Maar ook dat gaat niet echt goed. Dus er komt helemaal geen geld binnen meer. Vandaar dat het voedselpakket van ons veel goeds voor ze doet nu! Ze waren er erg blij mee! Dit gezin was erg lief, ze waren erg vrolijk en dankbaar!
het voelt goed om dan deze mensen te helpen.

Vandaag (zondag) zijn we met de oudere kinderen naar de kerk geweest, Het was leuk om mee te maken, maar het blijft wel bij deze ene keer! Jeetje wat duurt het lang zo'n ochtend. Ik was gesloopt erna! Daarna moesten we nog mee met de kinderen naar bijbelles. Jammere was wel dat alles in Swahilli was en wij dus er niks van snapte. Wat wel echt leuk was is als ze gaan zingen. Dat is zo gezellig dan! Klinkt echt heel leuk.

In de middag zijn we gezellig weer bij de kinderen geweest. Geknuffeld en gedanst werd er weer! Zo leuk om te zien die kinderen, zo klein maar ook al zoveel ritme!

nou dit was mijn verhaal, van de week komt de volgende weer!

liefs xx